ΤΣΙΒΛΟΣ: Ημιορεινός οικισμός της Τ.Κ. Πλατάνου, Δήμου Αιγιαλείας, στις βόρειες ελατοσκεπείς παρυφές των Αροανίων (Χελμού) και Ν.Α. της μονής του Μεγάλου Σπηλαίοιυ. Μια όαση, με μοναδική ομορφιά, σε υψόμετρο 780μ. που καθρεφτίζεται νωχελικά, προκλητικά στα ήρεμα νερά της ομώνυμης λίμνης του. Ενθουσιώδεις επισκέπτες λένε πως υπερέχει ελβετικού τοπίου.

ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ: Επιφάνεια λεκάνης απορροής, 80.000 τ.μ. Μέσο ετήσιο ύψος βροχής λεκάνης, 1345 χιλιοστά. Ωφέλιμη χωρητικότητα εναποθήκευσης, 550.000 κ.μ. Μέγιστο βάθος, 92μ.

Δημιούργημα απρόσμενο μέχρι το 1912, όταν όγκοι χώματος και λίθων με βοή κοσμοχαλασιάς, κατολίσθησαν και κατηφόρισαν μαζί με τα σπίτια της υπερκείμενης και πολυάνθρωπης Συλίβαινας, του λόφου Γερακάρια ή Νεραϊδόραχη, με αποτέλεσμα η φερτή γη να φράξει την κοίτη του ποταμού Κράθη. Καταπλακώνεται ένα ακραίο μέρος του οικισμού, ποντίζονται 12 γραφικές βρύσες και ο ναός της Αγίας Βαρβάρας. Αναγκάζεται όμως να την τρέφει ο ποταμός, οι πηγές της περιοχής, τα χιόνια του Χελμού, προσθέτοντας γουλιές αθάνατο νερό της Στυγός. Κι όταν πια χορτάσει, αφήνει το νερό της να φεύγει, να κινεί τον Υδροηλεκτρικό Σταθμό «Τσιβλό». Αφρισμένο και εκτονωμένο μετά την εκπλήρωση του χρέους προς την φτερωτή, ακολουθεί, τον χωρίς επιστροφή δρόμο προς τον Κορινθιακό κόλπο, με τον Κράθη ποταμό.

Όπως όλες οι λίμνες, έτσι και του Τσιβλού, αν και είναι νέα λίμνη, είναι ένας εξειδικευμένος κόσμος χλωρίδας και πανίδας. Έχει χαρακτηρισθεί NATURA.